oszustwa

12.02.2020
oszustwa
26.06.2020
Crif sp. z o.o. opublikował wyniki badania dot. nadużyć w sektorze faktoringowym na 2020 r. przeprowadzonego w oparciu o ankiety realizowane na potrzeby konferencji Risk & Supervision Meeting. Artykuł poświęcony wynikom jest dostępny na stronie Crif sp. z o.o. TUTAJ. Konferencja Risk & Supervision Meeting jest organizowana corocznie przez CRIF sp. z o.o. – w tym roku odbędzie się wyjątkowo 10.09.2020 r. (o czym więcej TUTAJ). Tegoroczne badanie to zostało przeprowadzone na przełomie marca i kwietnia, a jego celem jest identyfikowanie wspólnych ryzyk, zagrożeń i tendencji w sferze nadużyć w sektorze leasingowym i faktoringowym, a docelowym rezultatem definiowanie i tworzenie nowoczesnych rozwiązań antyfraudowych dla obydwu branż. Oczywiście pokusiliśmy się o analizę wyników badania i własne wnioski związane z tendencjami w zakresie fraudów faktoringowych.
Komentarz: Grupa metod walki z nadużyciami jest niezwykle szeroka. Można tutaj wskazać oprócz powyższych także: procedury wewnętrzne (compliance), szkolenia antyfraudowe, „fraudo-odporną” dokumentację, naukę na błędach i analizowanie case’ów wewnętrznych i zewnętrznych – w tym spotkania branżowe, eventy i spotkania działów ryzyka przy PZF, whistleblowing, wdrożoną zasadę KYC (Know Your Customer), audytowanie i monitorowanie majątku dłużników, scoring klientów, programy i inne metody.
Komentarz: Na plus należy ocenić dostęp do coraz lepszych rozwiązań dla weryfikacji faktorantów i innych uczestników obrotu faktoringowego. W szczególności należy docenić darmowe bazy takie jak KRS on-line, sprawozdania finansowe on-line (portal MF), oraz nadchodzący Krajowy Rejestr Zadłużonych. Niewątpliwie ułatwia to codzienną pracę działów ryzyka, ale i działów operacyjnych. Ponadto technologia daje nam ogromne możliwości w zakresie ustalania powiązań osobowo-kapitałowych uczestników fraudów faktoringowych, którzy w dzisiejszych czasach pozostawiają ślady w Internecie. Potęga Internetu zwiększana szanse na skuteczne dochodzenie wierzytelności, w tym rozpracowywanie fraudów, czy też kierowanie trafionych zajęć wierzytelności. Jednakże przy takiej ilości baz danych, z uwagi na ich mnogość i rozproszenie tym większa rola podmiotów takich jak CRIF, które są w stanie dokonać komplementarnego połączenie baz danych w jedną spójną i przejrzystą całość oraz zapewnić pragmatyczne rozwiązania polegające na zbieraniu, syntezowaniu oraz wykorzystywaniu informacji pod kątem oczekiwań instytucji finansowych.
Komentarz: To oczywiście oddaje realia działalności związane z budżetowaniem a rzeczywistością. W tym miejscu zachęcam do uwzględnieniu w rocznym budżetowaniu wydatków zarówno na nowoczesne rozwiązania IT, jak również na szkolenia z tematyki przeciwdziałania fraudom faktoringowym.
Komentarz: Ofensywna legislacyjna na poziomie zarówno UE jak i PL (w tym m.in. RODO) nakręciła pewną spiralę strachu dotyczącą przetwarzania danych osobowych uczestników transakcji faktoringowych (w tym nie tylko faktorantów, ale i odbiorców, poręczycieli itp.) w celu zapobiegania fraudom faktoringowym, a takie działanie stanowi wszakże uzasadniony interes firmy faktoringowej jako administratora danych, a bardzo często ma też na celu wykonywanie wszelkich uprawnień wierzyciela. To na pewno ogranicza współpracę trans-branżową, a przecież sektor finansowo-ubezpieczeniowy mógłby wzajemne lepiej chronić się przed fraudsterami. Tym większym wyzwaniem jest zgodna z prawem wymiana informacji. Pod kątem deklaracji podatkowych warto również wspomnieć o tym, iż duża przyszłość niewątpliwie przed nowoczesnym oprogramowaniem służącym właśnie do walidacji i potwierdzania autentyczności deklaracji podatków, a zwłaszcza wyłapywania anomalii i niezgodności w plikach JPK.
Komentarz: Tutaj niewątpliwie duże wyzwanie dla branży IT-software dla spełnienia oczekiwań branży faktoringowej.
Komentarz: W pełni podzielam powyższą ocenę ankietowanych podmiotów. Rdzeniem dla budowy i rozwijania przez podmioty faktoringowe własnego systemu antyfraudowego jako części szerszego compliance jest wykwalifikowany zespół wewnętrzny. Czasami przybiera on formę wyodrębnionego działu ryzyka, ale działając komplementarnie powinien tak na prawdę obejmować działających wspólnie pracowników działu ryzyka, prawnego, operacyjnego, utrzymania relacji i sprzedaży. Taki zespół powinien oczywiście być wykwalifikowany, doświadczony i przeszkolony, ale też wyposażony w nieprzerwany dostęp do nowoczesnych narzędzi pozwalających m.in. na badanie zdolności płatniczej kontrahenta, ustalenie beneficjenta rzeczywistego, badania powiązań pomiędzy faktorantem o odbiorcą, wyłapywanie transakcji podejrzanych i anomalii w transakcjach (np. przy faktoringu w fakturach zgłaszanych do finansowania). Tego typu rozwiązania pozwalają na odciążenie działu ryzyka instytucji finansowej od monitorowania setek, a nawet tysięcy transakcji, często na niewielkim wolumenie (np. mikrofaktoring) gdzie nadmierne zaangażowanie czynnika ludzkiego będzie nierentowne.
Pozostałe wnioski jakie wyprowadzamy z analizy wyników ankiet: